Angelo Cijntje: ‘ACV mag wel wat meer ambitie uitstralen’
ASSEN – Na twaalf seizoenen BVO Veendam en een tussenstop bij FC Groningen is ACV de nieuwe thuishaven voor Angelo Cijntje.
door Maurice Vos
Het is zondagmiddag, 3 mei 2014. De zon schijnt en de sfeer in de bijna uitverkochte Euroborg is opperbest. FC Groningen staat met 3-1 voor tegen Heracles als in de tachtigste minuut een zevenjarig meisje haar vierjarige broertje aanstoot: “Kijk! Daar is pappa!” Op het moment dat Angelo Cijntje de dug-out uitkomt om zich warm te lopen komt er iets los in het stadion. Het publiek scandeert minutenlang zijn naam tot de 84e minuut en de cultheld van wijlen BVO Veendam op 33-jarige leeftijd zijn debuut maakt in de Eredivisie.
“Dat was echt geweldig. Het is onbeschrijfelijk wat er toen door mij heen ging, maar het meest waardevol vind ik nog dat mijn kinderen dat hebben meegekregen. Zij zaten op de tribune. Hoe trots zij waren! Dat vind ik zo fantastisch.”
Gewaardeerd
Cijntje is geboren op Curacao waar zijn liefde voor voetbal ook is ontstaan. Hij was een jaar of vier toen hij een balletje van zijn vader kreeg. Die bal en Angelo waren onafscheidelijk: “De bal zat in een doosje en in het begin ging zelfs het doosje ook overal mee naar toe.” Hij was bijna acht toen hij naar Nederland kwam en via klasgenootjes lid werd van VV Meeuwenplaat in Hoogvliet. Op zijn zestiende werd Cijntje gescout door SC Heerenveen en zo belandde hij in het Noorden. Via een avontuur in Finland was het Jan de Korte die hem naar BVO Veendam haalde. “En twaalf jaar later zat ik daar nog”, vult de gedrongen verdediger aan. In die twaalf jaar is Cijntje, door zijn wedstrijdmentaliteit en speelstijl, uitgegroeid tot cultheld van de veenkoloniale stad. “Ik doe normaal en werk hard. Dat wordt gewaardeerd. Daar ben ik ook best trots op.”
Verdriet
Na het faillissement van zijn cluppie kwam Cijntje zonder werkgever te zitten. “Ik huil niet snel maar het heeft mij wel verdriet gedaan. Veendam was een deel van mijn leven en ook van mijn gezin. Het betekende veel meer dan dat ik even niet kon voetballen.” Het was FC Groningen dat hem op amateurbasis opnam. “FC Groningen zag voor mij wel een rol voor de jonge jongens en ik heb het seizoen afgesloten met mijn eredivisiedebuut. Het was een mentaal een zwaar jaar. Het debuut maakte veel goed maar ook niet alles. Ik wil op het hoogste platform spelen. Ik zat er dichtbij maar achteraf moet ik toegeven dat het niet gelukt is. Dat hoort erbij. Dat is ook topsport.”
Volle bak
Na afgelopen seizoen heeft Cijntje de keus gemaakt om een niveau lager te gaan voetballen en verder te gaan bouwen aan zijn eigen bedrijf Cijntje Personal Fit. Door voor ACV te gaan spelen kan hij voetbal en werk goed combineren. Zijn eerste ervaringen met de Asser hoofdklasser zijn positief maar hij is ook kritisch. “Het is een mooie rustige club maar ze mag wel wat meer ambitie uitstralen”, vindt hij.
ACV heeft met Cijntje een ervaren jongen in huis gehaald en wellicht dat de verwachtingen hooggespannen zijn: “Dat kan wel zo zijn, maar ik ben niet de speler die alle wedstrijden gaat beslissen. Daar ben ik de positiespeler niet voor”, reageert de verdediger. “Maar ACV mag van mij wel verwachten dat ik altijd hard werk en alle trainingen volle bak ga. Ik wil mijn man uitschakelen en de bal goed voorgeven. Ik baal ervan als een tegenstander mij voorbij speelt. Ik zal er alles aan doen om te winnen. Zo ben ik.”
ACV heeft met Cijntje een heuse international in huis gehaald. Cijntje was deze week opgeroepen om uit te komen voor het Curaçaose elftal maar een hardnekkige blessure aan zijn enkel, opgelopen in de week voor zijn eredivisiedebuut, maakt dat hij nog niet honderd procent fit is. “Maar als ik fit genoeg ben zal ACV mij af en toe moeten missen omdat ik met Curaçao een interland speel”, zegt de international trots.